Een baan én topsporter? “Kwestie van goed plannen én collega’s die je steunen”

Marscha (26) studeerde geneeskunde in Amsterdam en werkte anderhalf jaar op de spoedeisende hulp van een ziekenhuis in Den Helder. “Ik speelde topdivisie bij US Amsterdam, maar wilde graag eredivisie spelen. US Amsterdam was daar de eerste jaren nog niet klaar voor. Voor mij was het – gezien mijn leeftijd – nu of nooit. De trainers van Draisma Dynamo stonden open voor mijn komst. Een geweldige kans, die ik met twee handen heb gegrepen.”

Gunfactor

“Vervolgens heb ik de stoute schoenen aangetrokken en een mailtje gestuurd naar cardioloog Amber Otten bij Gelre ziekenhuizen met de vraag of we eens een kopje koffie konden drinken. Ze nodigde me direct uit voor een kennismakingsgesprek op de werkvloer. Dat was een fijn gesprek. Amber gunde mij deze kans en heeft alles in gang gezet en geregeld. Voor mij was het belangrijk om vooral heel transparant te zijn naar het team Cardiologie. Het is best veel gevraagd en ik wilde geen gezeur achteraf. Maar alle collega’s staan er open in. Daar ben ik blij mee.”

Pittig schema

Het weekschema van Marscha is pittig. “Naast de hele week werken, van maandag tot en met donderdag vanaf 5 uur ’s middags 3,5 uur trainen. In het weekend de wedstrijd, boodschappen doen en een paar dagen vooruit koken. Mijn leven bestaat op dit moment uit sporten, werken, eten en slapen. Het klinkt misschien saai, maar volleyballen bij Dynamo in combinatie met deze baan is een droom die uitkomt. Het is hard werken want het verschil tussen top- en eredivisie is echt heel groot. In mijn vorige team was ik een van de betere libero’s, nu moet ik knokken om het niveau bij te benen. Maar ik word elke week beter en ik heb al een paar speelkansen gekregen. Ik krijg energie van zowel mijn werk als mijn sport. Om mijn collega’s in het ziekenhuis niet op te zadelen met mijn taken, begin ik ’s morgens vaak een uurtje eerder. Het moet natuurlijk wel van twee kanten komen.”

Sociaal leven

“Het enige dat erbij inschiet is een sociaal leven. Ik heb mijn vriend en sociale netwerk achtergelaten in Amsterdam. Gezien mijn drukke schema is het lastig om af te spreken en leuke dingen te doen. Dat is wel het grote verschil tussen top- en eredivisie volleybal. Voor mij staat volleybal nu op 1, de rest moet even wachten. Gelukkig accepteert iedereen dat.”

Laatbloeier

Marscha volgde niet de standaardroute van een topsporter. “Ik volleybal weliswaar al vanaf mijn zevende, maar ben een laatbloeier. Ik ben niet al in mijn tienerjaren gescout, waardoor ik een hele normale studententijd heb gehad. Pas daarna werd volleybal serieus. Ik hoop een paar jaar bij Dynamo te blijven en daarna te starten met de opleiding tot SEH-arts.”

Heeft Marscha een advies voor collega’s die hun baan willen combineren met een topsportcarrière? “Ga in gesprek! Ik heb gemerkt dat er veel meer mogelijk is dan ik vooraf had durven dromen. Met hard werken, goed plannen en een fijn team kan ontzettend veel.”